第一千四百六十七章:公允
>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>dd>d